Kawa Inka

Dosłownie przed chwilą zapragnąłem zrobić sobie kawę Inkę.
Więc wyjmuje pudełko, wkładam łyżeczkę do środka i.... nic! Coś twardego stoi na mojej drodze. Otwieram opakowanie a tu coś takiego:





I tak właśnie powstało Kopiko :D

Cryin` like a bitch

Każdy w życiu ma jakieś problemy. Mniejsze lub większe ale jednak. Również każdy z nas inaczej sobie z nimi radzi. Jedni wolą ignorować, drudzy eskalować, a inni stawiają im czoła. Zastanawiałem się ostatnio jak to jest, że to co dla kogoś jest przeszkodą nie do ominięcia, dla innych jest na przykład częścią życia, czymś zwyczajnym. Temat dość rozbudowany, ale pozwolę sobie zakończyć ten dziwny wstęp i przejść do rzeczy.

Chorobą cywilizacyjną (nie wiem, czy choroba jest tutaj dobrym określeniem) jest podobno depresja. Tempo życia, ciągła konieczność rywalizacji i życie w stresie sprawiają, że młodzi ludzie (starsi również) nie dają rady. Ale tak sobie głośno myślę, że to przecież ich (nasza) wina. To świadomy wybór, który podejmujemy często zapominając o jego konsekwencjach. Osobiście wolę żyć spokojnie i bezstresowo (aczkolwiek nie nudno!) niż uganiać się za awansami, premiami itp. Mam jednak wrażenie, że znów odchodzę od tego co miałem napisać pierwotnie (jakiś rozkojarzony jestem dzisiejszego dnia).

Masz co jeść? Masz gdzie spać? Masz z kim porozmawiać?

Jeśli tak, to najlepiej zacznij się z tego cieszyć już teraz, bo wielu nie ma nawet tego. Zamiast narzekać na to, że szef cie nie lubi, że politycy to banda imbecyli, że sąsiad ma szybszą kosiarkę, lepiej docenić to kogo i co się ma właśnie teraz, bo w przeciwnym razie zawsze znajdzie się jakiś problem. Zawsze znajdzie się coś do narzekania. Będąc w liceum tęsknisz za beztroską podstawówką, będąc na studiach tęsknisz za osiemnastkami (mówię o imprezach ;)), pracując tęsknisz za wolnym czasem studiach, będąc na emeryturze tęsknisz za pracą... Przecież tak nie można! W ten sposób nigdy nie docenimy tego co mamy. Pewnie, że chętnie bym wrócił na studia, spał do południa i leżał brzuchem do góry w wakacje. Ale cieszę się z mojej niezależności finansowej, z możliwości jakie przede mną stoją i z ludzi, którzy mnie otaczają. Wiem, że sam lubię sobie czasem ponarzekać, nawet na durne tematy, ale staram się ograniczać jak tylko potrafię :P

Cieszmy się z tego co mamy :)

The End.

Najgłupszy post świata

Na wstępie przepraszam Za brak polskich znakow, ale tekst pisalem w pracy.

Nie bylo mnie na blogu ponad miesiac.
Niestety nie dlatego, ze popijalem drinki z palemnka nad morzem Czerwonym i bynajmniej nie z powodu wycieczki do Nepalu. Najzwyczajniej nie czulem potrzeby.

Pierwotnie chcialem napisac o tym, jakim to jestem zajebistym egocentrykiem (prosze nie mylic z egoista bo tym jestem co najwyzej przecietnym) ale doszedlem do wniosku, ze tego typu rozprawka niczego pozytecznego nie wniesie. Pisanie o tzw. prawdach oczywistych zostawiam innym.

W takim razie co mi pozostaje? Uzalanie sie, ze mam zrypany kregoslup (swiezy news) i nogi do wymiany tez nie ma sensu bo juz pewnie kazdemu z osobna opowiedzialem o tym, z kompletnie zbednymi szczegolami. Tematow zwiazanych ze stosunkami damsko-meskimi nawet nie ruszam. To tak jakby Mariusz Jop uczyl jak skutecznie wybijac pilke z wlasnego pola karnego.

To moze jakas rozprawka filozoficzna o tym, po co zyjemy i czy jestesmy sami we wszechswiecie. Albo moze dlaczego kobiety chodza parami do toalety. Hmmm...To moze byc dobre...

Z meskiego punktu widzenia, wizyta w toalecie to sprawa prywatna. Zalecana jest bezwgledna cisza. Jedynym dopuszczalnym momentem rozmowy jest mycie rak. Jednak i tam lepiej sie streszczac, a konwersacje dokonczyc poza toaleta. Niewskazane jest rowniez witanie znajomego podczas gdy ten zalatwia swoje sprawy przy pisuarze. Tym bardziej poklepywanie po plecach, szturchanie czy zagladanie przez ramie.

Teraz jak to robia kobiety. Zazwyczaj wychodza w parach (z tego co zauwazylem, nalezy wychodzic w parzystych grupach). Nie wazne, ze tylko jednej „sie chce”. Drugiej nawet jesli nie musi „sie chciec”. Bo pewnie sie zachce po drodze, a nawet jesli nie to zaczeka i popilnuje. Wlasnie – pilnowanie. Moze kobiety boja sie zboczenca typu Quegmire, ktory przyklejony do sufitu bedzie je bezczelnie podgladal. Albo nie sa pewne czy znaja droge do lazienki. Jak nie jedna, to druga bedzie pamietac.

Zdaje sobie rowniez sprawe, ze potrzeby fizjologiczne sa drugorzedna sprawa w kobiecym wychodzeniu do toalety. Moim zdaniem wazniejsze sa dwie kwestie. Make-up oraz ploteczki. Bo w towarzystwie nie mozna w koncu wszystkiego na glos powiedziec (wiem, faceci tez plotkuja chociaz sie do tego nie przyznaja) ale jako plec piekna, kobiety musze dbac o swoj wyglad.

I tak o to dochodzimy do wniosku, ze kobiety wychodza do toalety w zupelnie innych celach niz mezczyzni.

Nie mam pojecia dlaczego napisalem powyzszego posta. Albo wiem – bo tak! Wiem rowniez, ze byl to najglupszy post jaki zdarzylo mi sie napisac na trzezwo.

W najblizszym czasie postaram sie wrzucic cos... normalnego.